Kuba w 5 smakach – historia wyspy bez lukru

Kiedy myślisz o Kubie, pierwsze skojarzenia to często salsa, rum i cygara. Ale żeby naprawdę poczuć tę wyspę, trzeba spojrzeć głębiej – na to, jak ludzie żyją, co jedzą, jak się porozumiewają i skąd czerpią siłę. Kuba to historia pisana codziennością, a najlepiej opowiedzieć ją poprzez pięć smaków.

Jedzenie – zacznijmy od konkretów. Congrís, czyli ryż z czarną fasolą, to jedno z tych dań, które regularnie gotujemy również w polskim domu. Proste, sycące, z duszą. Kubańczycy gotują z tego, co mają a mimo to wychodzi pysznie. Dodatkowo trochę mięsa i banany. Moje prywatne marzenie na najbliższy wyjazd? Król kuchni kubańskie, awokado – wielkie, kremowe, dojrzewające w słońcu, a nie w kontenerze.

Taniec – na Kubie nie trzeba iść na kurs, żeby umieć tańczyć. Tam rytm wchłania się z powietrza. Dla Kubańczyków taniec to sposób wyrażania emocji i forma bycia razem. Nie musi być perfekcyjnie – ważne, żeby było prawdziwie.

Rum – nie ma co ukrywać, rum jest dobrem (jednym z nielicznych) wszechobecnym. Ale nie chodzi o drinki z parasolką, tylko o kulturę picia: powoli, z szacunkiem. To coś więcej niż alkohol – to towarzysz rozmów, relacji, chwil. I tak, najlepiej smakuje na kubańskim tarasie.

Opór – czyli codzienne "jakoś damy radę". Kubańczycy potrafią zaskoczyć pomysłowością: zepsuty wiatrak? Naprawią. Brak części? Wymyślą obejście. To nie tylko kwestia braku, ale też mentalności – elastycznej, kreatywnej, z dystansem.

Uśmiech – na Kubie nie wszystko działa jak trzeba, a życie bywa wymagające. Ale mimo tego wielu ludzi potrafi zachować serdeczność, dystans i coś, co czego nie da się podrobić – ciepło i życzliwość, które nie zawsze wynikają z beztroski, ale z siły. To nie jest uśmiech „bo tak wypada”, tylko sposób, by nie zatracić siebie w codzienności. I właśnie ta autentyczność zostaje z człowiekiem na długo.

Kuba to nie egzotyka z katalogu, tylko codzienność, która uczy dystansu, rytmu i tego, że nawet w najprostszych rzeczach może kryć się miłość – do życia, do ludzi, do chwil, które się pamięta.